Verslag van de 207e verenigingsdag 26 maart 2022

De eerste verenigingsdag in 2022 startte in de ochtend met de Algemene Ledenvergadering.

Het middagprogramma werd bezocht door zo’n 40 mensen en onze programmamaker John Klooster had weer gezorgd voor een gevarieerd programma, dat hij ook vakkundig presenteerde.

Van het geplande programma werd afgeweken door te beginnen met de Stereofotocompetitie 2021. Tijdens de NVvS-Onlinebijeenkomst # 7 op 28 december 2021 zijn alle inzendingen vertoond en nu werd de selectie van de ingezonden foto’s zoals die in 3D-Bulletin 222 is opgenomen, op groot formaat geprojecteerd. Ook reikte Dennis aan de winnaars oorkondes uit. Voor Robert van den Brink was er een oorkonde voor de publieksprijs en voor de 3e prijs van de jury en Hans Ketelaar ontving die voor de 1e prijs. Theo van Dam zal vanwege afwezigheid de oorkonde voor de 2e prijs op een later moment ontvangen. De winnaars van Stereofotocompetitie 2020 (zie 3D-Bulletin 219) hadden hun oorkonde nog niet ontvangen en ook aan hen reikte Dennis deze nu uit. Zo ontving Robert van den Brink nogmaals een oorkonde voor de publieksprijs en voor de 1e prijs ex aequo en kreeg Kees Kloosterboer een oorkonde voor de 3e prijs. Theo van Dam zal de oorkonde voor de 1e prijs ex aequo eveneens op een later moment ontvangen.

Voor het programmaonderdeel Dia’s en video’s van leden hadden Adriaan van Woude, Job van de Groep en Sjaak Boone foto’s aangeleverd. Daarna werden er elf series vertoond. Roland De Raeve beet het spits af met Lion King, waarbij we allerlei beelden van leeuwen of alleen hun kop zagen. De muziek uit de film Lion King was toepasselijk bij deze serie. Job van de Groep had drie series aangeleverd, te beginnen met Huis van 264 stukjes. Stukje voor stukje werd de 3D-puzzel van een huis gemaakt. In zijn tweede serie nam Job ons mee naar Jordanië en liet ons beelden zien van de Wadi Rum. Dit is een vallei in het zuidwesten van Jordanië met rotswanden van zandsteen en graniet, de grootste van het land en die in 2011 door UNESCO op de werelderfgoedlijst is geplaatst. Vanwege de rode kleur van het zand, is deze vallei ook gebruikt voor sciencefictionfilms op Mars, omdat het landschap daar ook deze kleur heeft. De in de rotswanden uitgehakte afbeeldingen werden door Job geduid als graffiti in de woestijn. Zijn derde serie was dichter bij huis opgenomen, namelijk op Oud Amelisweerd, een landgoed tussen Utrecht en Bunnik en gelegen aan de Kromme Rijn. We zagen foto’s van het landschap waarbij Jobs vrouw Janneke in een 3D-kast van De Wijs kijkt, maar ook foto’s van het interieur van landhuis Oud Amelisweerd, onder andere van het unieke Chinese behang. Terecht liet Job niet onvermeld dat Hugo de Wijs in dat huis is opgegroeid.

John Klooster had op basis van tien jaar winterfoto’s de serie Winter wonderland samengesteld. Met als soundtracks ‘Waar blijft die ouderwetse winter’ en ‘De winters waren koud’ met als refrein ‘De winters waren veel veel mooier’ zagen we verstilde winterbeelden, kruiend ijs en schaatsplezier. Met de zachte winters van de afgelopen jaren lijken deze foto’s beelden uit het verleden te worden.

Vervolgens nam Claudia Harkema ons mee naar Saint-Paul-de-Vence, een plaats in de Provence (Zuid-Oost Frankrijk). Ze liet ons onder andere schilderachtige straatjes en winkeltje en galerieën zien, terwijl we luisterden naar het chanson ‘Je suis malade’ van Lara Fabian.

Manfred Jägersberg had twee series aangeleverd: Isle of Wight en Ontbijt. In de eerste maakten we een historische treinreis over het eiland dat ten zuiden het vaste land van Engeland ligt en per hovercraft vanuit Portsmouth bereikbaar is. Met de bus gingen we naar The Needles battery, een verdedigingswerk aan de westkant van het eiland. De video Ontbijt ging over de belangstelling van allerlei vogels zoals grote bonte specht, ekster, koolmees en Vlaamse gaai voor een goed gevulde voedersilo en hoe ze ieder op hun eigen wijze hun kostje bij elkaar scharrelen. Het bleef niet alleen bij vogels, want ook een eekhoorntje had veel interesse voor de zaden in de silo.

Jaap van Loon nam ons in de serie “Een vroege wandeling” mee naar Heidestein en Bornia, twee delen van een natuurgebied op de Utrechtse Heuvelrug en gelegen ten noorden van Driebergen-Rijsenburg. De verstilde sfeerbeelden kwamen me bekend voor en na het bordje met de naam van het begrazingsgebied bleek mijn vermoeden te kloppen. Zelf heb ik namelijk tientallen keren in dit gebied gewandeld.

Ook de serie ‘Grot van Saint-Cézaire’ van Eric van Doorn had alles van doen met natuurverschijnselen. Deze grot ligt zo’n 15 km ten westen van Nice en door de lichtinval leverde dit fraaie beelden op.

Met Piet Boersma gingen we op tuinenreis in Engeland en hij liet ons in zijn serie Bijzondere Engelse tuinen zijn meest favoriete tuinen in onder andere Essex, Somerset, Hampshire en Leicestershire zien. Piet begeleidt tuinenreizen naar Engeland en in zijn commentaar bij de serie stak hij zijn passie voor planten, heesters en bomen niet onder stoelen of banken. Aan mij als plantenliefhebber was dat commentaar zeker besteed.

De geplande serie van Jaap Hos over Carnaval in Oldenzaal is doorgeschoven naar de volgende verenigingsdag. De laatste serie van het programma was van Ineke Deckers. Ze liet winterbeelden zien van Park Frankendael in Amsterdam. De muziek daarbij was goed gekozen, want we hoorden het 2e deel uit de Winter, het laatste seizoen uit de Vier jaargetijden van Antonio Vivaldi.

Al met al was het een mooie verenigingsdag, niet alleen vanwege de vertoonde series, maar ook omdat we elkaar weer live konden ontmoeten.

Sophieke Nijhuis-Bouma