Bij de start van het ochtendprogramma waren zo’n 50 leden aanwezig, onder wie een aantal jubilarissen vanwege hun 50-jarig lidmaatschap van de NVvS. Het was een mooie opkomst voor een zomerse dag.

In zijn welkomstwoord heette voorzitter Dennis Boersma de jubilarissen alvast hartelijk welkom. Dennis meldde ook de instructievideo van Robert van den Brink op het NVvS YouTube-kanaal over het maken van 3D-foto’s en de bewerking daarvan. Daarnaast stond de ‘Minute of Fame’-competitie 2023 op het programma.

Het ochtendprogramma begon met de serie ‘Een brug te veel’ van Job van de Groep, voorzien van een ingesproken toelichting door zijn vrouw Janneke Hartman. Hij heeft de verwijdering van de Boogbrug uit 1936 over de Lek tussen Vreeswijk en Vianen van heel nabij kunnen fotograferen. Na de bouw en opening van de Jan Blankenbrug eind vorige eeuw was de oude brug sinds 2004 niet meer in gebruik. De ontmanteling vond plaats in de april-december 2021, wat een ingewikkelde logistieke operatie was, want de brug moest in delen op een ponton onder de Jan Blankenbrug door worden afgevoerd naar een werf in Schiedam. De brugpijlers zijn blijven staan en de kazematten daarin doen nu dienst als vleermuizenverblijf. Job had n.a.v. het verdwijnen van de brug ook het muziekstuk Requiem voor de Boogbrug gecomponeerd, een compositie in A mineur voor althobo, cello en piano, De gelijknamige serie betrof een live-uitvoering van dit muziekstuk waarmee hij overigens in de prijzen was gevallen in het kader van een “Challenge”.

Van Kees Kloosterboer waren drie series in het programma opgenomen, te beginnen met Papier Biënnale Rijswijk. In 2022 vond deze internationale tweejaarlijkse tentoonstelling plaats in Museum Rijswijk en 20 kunstenaars toonden daar hedendaagse beeldende kunst waarin papier de hoofdrol speelt, met als thema Transition. Heel knap wat je allemaal met papier kunt doen en ervan kunt maken! Zijn tweede serie met als titel Trenkwalder had hij gemaakt in het Haagse museum Beelden aan Zee en betrof de tentoonstelling Tuin der Lusten van de Oostenrijkse kunstenaar Elmar Trenkwalder. De tentoonstelling was ingericht als een tuin en monumentale beelden in keramiek namen daarin de vormen aan van architectonische heggen, fonteinen en groeiende vormen die doen denken aan takken en boomstammen. Het langzame deel uit het 1^e trompetconcert van de Italiaanse barokcomponist Pietro Baldassare was een serene tegenhanger van de getoonde veelal wellustige beelden. In zijn derde serie nam Kees ons mee naar Beeldengalerij Het Depot in Wageningen, een museaal podium voor hedendaagse beeldhouwkunst van torsen en fragmenten. De soms absurdistische beelden zijn uitgevoerd in keramiek, brons of hout. Het celloconcert van Edgar Elgar was bij de getoonde beelden een mooi muziekkeuze.

Erwin Dammers had de serie Vituskerk Hilversum aangeleverd als bijdrage aan het programma. Deze kerk is met een torenhoogte van 98 m en daarmee de hoogste neogotische toren in Nederland, beeldbepalend aan de skyline van Hilversum. Pierre Cuypers, tevens architect van het Centraal station in Amsterdam en het Rijksmuseum aldaar, zorgde voor het ontwerp van deze in 1892 gebouwde en indrukwekkende kerk die plaats biedt aan zo’n 1800 mensen. Erwin had het interieur met fraaie wandkleden, glas-in-loodramen en beelden mooi vastgelegd, waar nodig voorzien van een korte beschrijving. Ook foto’s van de eredienst ontbraken niet en hij greep zijn kans om op een Open Monumentendag de toren te beklimmen en zo Hilversum vanuit de lucht in 3D vast te leggen. De toren is overigens ook een broedplaats van slechtvalken en we zagen de jongen die geringd en gewogen werden. Al met al een aanrader om deze kerk een keer te bezoeken!

Het laatste onderdeel van het ochtendprogramma werd afgesloten met de ‘Minute of Fame’-competitie 2023. Er waren 21 inzendingen over zeer verschillende onderwerpen en eveneens zeer verschillend uitgewerkt. Twee inzendingen konden vanwege een verkeerd formaat niet worden getoond en vielen daardoor buiten de beoordeling. De inzendingen werden gejureerd door 40 leden en Robert van den Brink kreeg de 1^e prijs voor zijn inzending Anamorphic solutions. Zijn serie Beesten Bende had de een na hoogste score , maar op basis van de competitieregels komt slechts één inzending per persoon in aanmerking voor een prijs. Daardoor ging de 2^e prijs naar Willebrord Dorresteijn voor zijn serie Windows, wat een korte versie was van de op 25 maart jl. getoonde serie. Roland Schalekamp en Kees Kloosterboer eindigden met een gelijk aantal punten en kregen voor hun series Flora resp. Mist Nieuwe Kerk beiden een 3^e prijs.

Het middagprogramma begon met aandacht voor onze jubilarissen. Dennis memoreerde daarbij het ontstaan van de NVvS uit de 3-D Club en de ontwikkeling van de vereniging in de jaren daarna, zoals hij dat ook in 3DB 226 heeft beschreven. Van de negen leden van het eerste uur waren Wim van Slooten, Ole Schepp, Piet Jacobs, Chris Vissers, Chris Jonker en Bram Klooswijk aanwezig. Ze kregen allen een oorkonde waarop het gouden speldje voor het 25-jarig lidmaatschap was voorzien van een diamant. De andere jubilarissen zullen de oorkonde toegestuurd krijgen. Ole Schepp nam vervolgens het woord en bracht nog naar voren dat de 3-D Club zich aanvankelijk richtte op zowel stereofotografie als breedbeeld, maar voor dat laatste bleek nauwelijks belangstelling zodat de NVvS zich alleen op stereofotografie is gaan richten. Hij complimenteerde alle mensen die eraan hebben bijgedragen dat er na 50 jaar nog steeds een actieve vereniging is.

Zoals gewoonlijk maakte het onderdeel Dia’s en Video’s van leden deel uit van het programma na de lunch. Theo van Dam beet het spits af door het effect van de Cosima deshaking-functie te laten zien waardoor er een rustiger 3D-videobeeld ontstaat. Arjen Spiekstra liet als vervolg op de vorige verenigingsdag nieuwe resultaten zien bij het gebruik van het programma Gravity Sketch. Erwin Dammers had macro-opnames gemaakt met een voorzetstuk op zijn camera.

Van Arjen Spiekstra waren naast zijn Dia’s en video’s voor leden ook twee series opgenomen in het programma: Hulshorsterzand en Harderwijk. In de eerste serie liet hij beelden zien van dit grote aaneengesloten stuifzandgebied tussen Harderwijk en Nunspeet. Door de grote zandvlaktes was het diepte-effect van de foto’s soms wat minder. Het zag er verlaten uit, want daar wandelen betekent ploeteren door het zand, wat ik weet uit eigen ervaring. Wel verrassend waren de twee paarden met hun ruiters die als het ware door de woestijn trokken. Ook het oude locomotiefje aan de rand van de zandvlakte paste bij de desolate sfeer. Arjens serie Harderwijk was van heel andere orde waarin hij foto’s liet zien van o.a. het Stadsmuseum met daarin de visserijhistorie van Harderwijk, en het Marius van Dokkum Museum dat een permanente tentoonstelling van werken van deze hedendaagse kunstschilder is. Ook op architectuurgebied heeft Harderwijk met allerlei mooie oude gebouwen veel te bieden.

Het tweede deel van het middagprogramma begon met de video IJsland 2020 van Jaap Hos over zijn soloreis in coronatijd naar dit land. Vorige verenigingsdag waren er technische problemen met deze serie, maar nu ging het helemaal goed. Uit de ingesproken toelichting van Jaap bleek dat het een barre en soms ook heel spannende tocht is geweest, bijvoorbeeld doordat GPS het liet afweten en tracks waren ondergesneeuwd. Het ervaren van het indrukwekkend mooie landschap van IJsland waren de ontberingen uiteindelijk meer dan waard. Jaaps tweede serie Flygvapen Museum Linköping had hij samengesteld op basis van een bezoek aan het museum van de Zweedse Luchtmacht op de vliegbasis Malmen in Malmslätt, net buiten Linköping. Daar zijn meer dan 300 vliegtuigen en helikopters te zien, waarvan Jaap er vele de revue liet passeren, ook in 3D-video’s, maar teveel om hier te noemen. Die 3D-video’s had hij gemaakt op basis van bestaande YouTube-filmpjes in 2D. Door uit zo’n video beelden te knippen die enkele opnames na elkaar zijn opgenomen, dus iets zijn verschoven ten opzichte van elkaar, zijn ze vervolgens samen te voegen tot een 3D-beeld. Ook Rik van Schagen nam ons figuurlijk mee de lucht in met zijn serie Vliegend, een vogelvlucht van vliegen door de jaren heen. We zagen allerlei vliegtuigen, zowel voor de militaire luchtvaart als voor de burgervluchtvaart. De lichtshow van honderden drones was in alle opzichten letterlijk het einde.

De laatste serie in het programma was van Theo de Klerk waarin hij het effect liet zien van het gebruik van 3D Combine-software voor het converteren van video’s van 2D naar 3D. Hij paste dit toe op het linkerbeeld van originele 3D-beelden van de NASA en toonde gelijktijdig de conversie en het originele 3D-beeld. Soms was de conversie een verbetering, soms gaf deze een overtrokken beeld. Kortom 3D Combine-software is geen Haarlemmerolie.

Al met al was het een geslaagde verenigingsdag, niet alleen vanwege de vertoonde series, maar ook vanwege de huldiging van de leden die al 50 jaar of langer lid zijn, en door de persoonlijke ontmoetingen en gesprekken.

Sophieke Nijhuis-Bouma