Verslag 206e verenigingsdag 25 september 2021

De eerste verenigingsdag in 2021 werd pas op 25 september gehouden, precies een jaar na de vorige verenigingsdag. Vanwege het coronavirus en daarmee samenhangende maatregelen konden de geplande verenigingsdagen op 23 januari, 27 maart en 29 mei niet doorgaan.

Bij binnenkomst in de projectieruimte van ’t Visnet moesten de 35 aanwezigen hun QR-code of vaccinatiebewijs tonen. Hoewel de 1,5 m afstand met ingang van 25 september was afgeschaft, hield iedereen toch een gepaste afstand aan. In onderstaand verslag worden de bijdragen per inzender besproken, dus niet in de volgorde van het programma.

Het programma begon met de vertoning van alle inzendingen voor de Stereofotocompetitie 2020 (zie ook 3D-Bulletin 219, pag. 16-21). Daarna volgde Holland from the sky, waarbij Robert van den Brink op basis van 3D-beelden van Google Earth filmpjes had gemaakt van enkele highlights in Nederland zoals de Dam in Amsterdam, de Zaanse Schans en de molens bij Kinderdijk. De getoonde beelden hadden een maquetteachtige uitstraling. Robert liet daarnaast een serie zien over de grotten van Han en de daarin aanwezige druipsteenkegels die vanaf de grond omhoog groeien, zogenaamde stalagmieten. Ondanks het geringe licht in de grotten, waren het toch mooie 3D-beelden. Robert had ook de serie Achteruit aangemeld voor het programma. Hierin werden 3D-filmjes achterstevoren vertoond, bijv. plakjes banaan die weer een banaan met schil werden. Zo kwam ook een suikerklontje uit een kopje thee tevoorschijn waarna de thee uit het kopje weer terugging in de theepot. Al met al een grappige serie. Job van de Groep liet als ambassadeur van de reizende 3D-fototentoonstelling De Hollandse Waterlinies door een andere bril beelden zien van de opening van de foto-expositie (zie ook 3D-Bulletin 221 pag. 27-28). Met zijn serie Ik sta óp Pampus zagen we beelden van het forteiland Pampus, als onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Pampus is een kunstmatig c.q. door mensen aangelegd eiland. Het forteiland is geopend van april tot en met oktober en te bereiken met een veerdienst vanuit Muiden en IJburg. Jobs derde bijdrage met de prikkelende titel We sluiten de linie bleek te gaan over de proefsluiting van de A2 ter hoogte van Everdingen. Daarbij wordt jaarlijks in een van de richtingen van de A2 de coupure in de Diefdijk, die de A2 kruist, getest. Dit alles gebeurde ‘s nachts, maar dat leverde toch prima 3D-beelden op. Met Hans Ketelaar bleven we nog even in de sfeer van de Nieuwe Hollandse Waterlinie want hij had een serie gemaakt van fort bij ’t Hemeltje, een fort tussen Houten en Utrecht. De foto’s waren genomen toen de begroeiing rond het fort nog niet in het blad zat, waardoor het landschap een transparant karakter had. De muziek van Toots Thielmans versterkte de stemming van de beelden. Jan Menzinga nam ons mee naar Frankrijk, waar hij en z’n vrouw Roelie in 2006 met de caravan een rondreis van enkele duizenden kilometers maakten. De serie begon met beelden van Omaha Beach in Normandië waar in juni 1944 de geallieerden vanuit Engeland aan land gingen. We zagen meer landinwaarts aan de noordkust het eiland Mont Saint Michel en het imposante klooster daarop. Ook van de Franse Alpen had Jan allerlei mooie beelden met bijvoorbeeld indrukwekkende watervallen of bloeiende alpenflora. Zo zagen we o.a. de Mont Ventoux met de haarspeldbochten naar de top. Al met al een mooie en afwisselende serie waarbij de locatieaanduidingen op de foto’s informatief waren. In de serie van Manfred Jägersberg met de titel Unsquare dance stond het gelijknamige nummer van Dave Brubeck centraal. Een kleurrijk lijnenspel danste als het ware op de muziek. In 2005 bezocht Manfred in West-Virginia het Cass Scenic Railroad State Park en liet ons nu een serie daarover zien. De stoomlocomotieven op de 11 km lange historische spoorlijn lenen zich goed voor 3D-foto’s en het landschap met beginnende herfstkleuren zorgde voor een stemmig decor. Jaap Hos zorgde met Olifanten in 3D voor een kleurrijk verslag van de Elephant Parade Twente 2021 zoals die o.a. in Ootmarsum werd gehouden. Allerlei beschilderde olifanten staan in het centrum van dit plaatsje en de draaiorgelmuziek zorgde daarbij voor een passende sfeer. John Klooster had als programmasamensteller twee eigen series opgenomen: Iceland en Parijs. Op basis van beelden uit 2019 zagen we IJsland, een land van ongerepte natuur met eeuwige sneeuw, watervallen, kloven, geisers, vulkanen en indrukwekkende ijsformaties. Ook bultruggen, een soort walvis, en papegaaiduikers die wellicht dé icoonvogelsoort van IJsland zijn, kwamen in beeld. Al luisterend naar de chansons Paris s’ éveille (Jacques Dutronc), Sous le ciel de Paris en A Paris (beide van Yves Montand) werden we meegenomen naar Parijs. Ook in deze serie was de ondertiteling welkom, al spraken sommige beelden voor zich. Sommige foto’s toonden door de aanwezigheid van personen in het beeld heel mooi de imponerende grootte van de gebouwen. In de serie Barrage de Nisramont nam Dieck Tilanus ons mee op een 45 km lange fietstocht vanuit zijn huisje in de Ardennen naar de stuwdam in en het meer van de twee Ourthes nabij Houffalize. Het slakkenhuis van de turbine waarmee vroeger door waterkracht stroom werd opgewekt, is nu een eyecatcher. Dieck wees ons ook nog op het Europalia-monument uit 1991 dat bestaat uit 12 marmeren zuilen die verwijzen naar het aantal landen dat toen deel uitmaakte van de Europese Unie. Roland De Raeve toonde ons beelden van een aantal highlights in Barcelona. Wat een indrukwekkende architectuur en wat een veelheid aan mozaïeken! De tweede serie van Roland liet hij wolkenkrabbers in New York en Den Haag eerst in een bolvorm zien en daarna in werkelijkheid, wat een leuk effect gaf.

De serie Cothen was een coproductie van Jaap van Loon en Job van de Groep, waarbij Jaap de montage voor zijn rekening had genomen. Het dorp Cothen maakt deel uit van de gemeente Wijk bij Duurstede in het zuiden van de provincie Utrecht en ligt aan de Kromme Rijn. De omgeving van de Brink is een beschermd dorpsgezicht met een Romaanse protestantse kerk en kasteel Rhijnestein, waarvan de oorspronkelijke woontoren stamt uit de 13e eeuw. In de 19e eeuw vond een uitbouw plaats. Ook stellingkorenmolen Oog in ’t Zeil kwam in beeld. Rik van Schagen kon destijds niet mee met het uitstapje van regio West naar Gent maar maakte in navolging van de regio later een keer deze stedentrip. Hij liet ons fraaie foto’s zien van de vele en indrukwekkende bezienswaardigheden, zoals het Belfort dat met z’n 95 m hoge toren eenzaam boven Gent rijst, aldus de tekst uit het Vlaamse volkslied Klokke Roeland. Samen met de torens van de Sint-Niklaaskerk (76 m) en de Sint-Baafskathedraal (89 m) vormen ze de Gentse torenrij. Ook deze serie was voorzien van korte bijschriften, waardoor de beelden een diepere betekenis kregen. Zo’n 60 jaar geleden raakte Emile Moresco gefascineerd door zeemeerminnen en begon met het verzamelen van miniaturen daarvan. En zo trok een bonte stoet van zeemeerminnen voorbij in de serie Mini Mermaids. Van het ISU-congres 2019 in Lubeck zijn op de verenigingsdagen na het congres al enkele series getoond, maar die van Ineke Deckers belichtte wat tot nu toe onbekende aspecten, zoals het hotel met de hotelkamers en de gezamenlijke maaltijd van de Nederlandse delegatie. Ook liet ze ons mooie foto’s van de plaats zelf zien. De serie Winter van 2021 van Erwin Dammers illustreerde het feit dat deze winter kort en heftig was. We zagen de enorme hoeveelheid sneeuw die in korte tijd viel, de snelle en soms fraaie ijsvorming en de ijspret zoals zeilen op het ijs. Na één week was de winter voorbij wat Erwin ook illustreerde met voorjaarsachtige beelden van dezelfde locaties waarbij de krokussen ook al in bloei stonden!

Voor het programmaonderdeel Dia’s en video’s van leden hadden Jeroen de Wijs, Jes Spoelstra, Job van de Groep, Willebrord Dorresteijn en Gerard Coumou beelden aangeleverd over zeer uiteenlopende onderwerpen. Zo nam Willebrord ons in een miniserie mee naar de plastieken van William Sweetlove die in 2021 in de kasteeltuinen van Arcen zijn te zien.

Vanwege technische problemen met de apparatuur en de tijd die het kostte om dit op te lossen kwam de geprogrammeerde ISU-Code 27 a te vervallen.

Al met al was het een geslaagde verenigingsdag, niet alleen vanwege de aangeboden series maar ook omdat we elkaar weer live konden ontmoeten.

 Sophieke Nijhuis-Bouma